2. Hadisler

Sünnet veya hadisler, İslam dininin olduğu gibi İslam hukukunun da Kur’ân’dan sonraki ikinci temeli olması bakımından, İslam hukukunda ya Kur’ân’da bulunmayan hükümleri veren ya da kendisinden hareketle yeni hükümlerin çıkarıldığı kaynaktır. İlkece sünnet, Kur’ân’ı tamamlayan bir hukuk kaynağıdır ve Kur’ân’ın hükümleri ile sünnetteki hükümler, birbiriyle çelişemezler.

Hz. Muhammed, Muâz b. Cebel’i Yemen’e göndermek istediğinde ona “Hüküm vereceğin bir konu ortaya çıkarsa nasıl hüküm vereceksin?” dedi. Muâz: “Allah’ın kitabıyla hüküm vereceğim” dedi. Hz. Peygamber: “Eğer Allah’ın kitabında bulamazsan?” dedi. Muâz: “O zaman Allah’ın elçisinin sünnetiyle” dedi. Hz. Peygamber: “Pekiyi, ne Allah’ın elçisinin sünnetinde ne de Allah’ın kitabında bulamazsan?” dedi. Muâz: “Kendi görüşümle ictihad eder ve bu konuda elimden gelen gayreti gösteririm” dedi. Hz. Peygamber onun göğsüne vurdu ve: “Allah’a hamdolsun ki; o, Peygamberin elçisini, Peygamberi memnun eden bir cevap vermeye muvaffak kılmıştır” dedi.

Ebû Dâvûd, Akdiye, 11; Tirmizî, Ahkâm 3.

Benim sözümü işitip başkasına ulaştırmak için onu ezberleyen kişinin Allah yüzünü ağartsın! Kendisinden daha fakih/anlayışlı olan bir kimseye fıkıh (bilgisi) taşıyan ne kadar çok insan vardır ve fakih olmadığı halde fıkıh taşıyan ne kadar çok insan vardır.

Ebû Dâvûd, İlim 10; Tirmizî, İlim 7.

Allah ümmetimi sapıklık üzerine birleştirmez.

Ebû Dâvûd, Fiten, 1; Tirmizî, Fiten 7.

Hâkim hüküm verirken ictihad eder ve isabet ederse iki sevap alır; hüküm verirken ictihad eder ama yanlış yaparsa bir sevap alır.

Buharî, İtisam 21; Müslim, Akdiye 15. 
el-Kütübü’s-sitte ve şurûhuhâ 1412/1993. İstanbul: Çağrı Yayınları; Tunus: Dâru Sahnûn. 
Çeviren: Mehmet Boynukalın