Tam adı Ahmed b. Muhammed b. Selâme b. Seleme b. Abdülmelik el-Ezdî el-Hacrî el-Mısrî et-Tahavî olan bu âlim, baba tarafından Kahtanlı, anne tarafından ise Müzeynelidir. Tahavî, Aşağı Saîd bölgesindeki Tahâ isimli bir kasabada 239/853 tarihinde dünyaya gelmiştir. 321/933tarihinde vefat eden bu değerli ilim kaynağı, şiiri babası Muhammed b. Selâme’den, Şafii fıkhını dayısı İmam Müzenî’den, Kur’ân-ı Kerîm’i Ebû Zekeriya Yahya b. Muhammed b. Amrus’tan öğrenmiş, ayrıca Ebû Ca’fer Ahmed b. Ebî İmran Musa b. İsa el-Bağdadî ve en-Nesaî gibi döneminin meşhur âlimlerinden istifade etmişti. Yaklaşık yirmi yaşında iken Ebû Hanife mezhebine geçen Tahavî, İhtilâfu’l-fukaha, Muhtasaru’t-Tahavî, el-Akidetü’t-Tahaviyye, et-Târihü’l-Kebîr, Ahkâmu’l-Kur’an ve Şerhü Müşkilü’l-âsâr gibi birçok değerli eser de kaleme almıştı. Onun Şerhu Meâni’l-âsâr isimli eserinde ise, birçok önemli konuların izahının yanında, özellikle fıkhi mevzular açıklanmaktadır.