Meşşai felsefenin İslam düşünce tarihindeki en önemli temsilcisi olan İbn Rüşd, Doğu’da “eş-Şârih”, Latin dünyasında ise “Commentator”, yani ’Yorumcu’ unvanıyla anılır. Temel dini ilimleri babası Ahmed’den tahsil eden ve bu dönemde İmam Mâlik’in Muvatta’ adlı eserini ezberleyen İbn Rüşd, hukuk, tıp, matematik ve felsefe alanında iyi bir eğitim almıştır. İbn Tufeyl ile tanışması ve onun tarafından Muvahhidlerin ikinci hükümdarı Ebû Ya’kûb Yûsuf b. Abdilmü’min’e takdim edilmesi, felsefe alanındaki çalışmalarına yeni bir boyut ve ivme kazandırmıştır. İbn Tufeyl’in yaşlılığı sebebiyle ayrılmasıyla boşalan saray hekimliğini de üstlenen İbn Rüşd, olağanüstü zekâ ve insanüstü çalışma azmiyle felsefe tarihinde önemli bir yere sahiptir. Meşşai doktrini, Yeni-Eflatunculuk’tan gelen etkilerden arındırma yolundaki dikkat ve çabasıyla mantıktan metafiziğe, fizikten tabiat bilimleri ve psikolojiye kadar bütün Aristo külliyatını; Eflâtun’un Devlet’ini, Porphyrius’un Îsâgûcî’sini şerheden İbn Rüşd, Meşşai felsefeyi en ağır ve en ciddi şekilde eleştiren Gazzâlî’nin Tehâfütü’l-felâsife’sine cevap olmak üzere Tehâfütü’t-tehâfut adlı eseri kaleme aldı.