B. İKTİSADIN İLKELERİ: EL-İSFAHANÎ

5/11. yüzyılın ikinci yarısında yaşamış büyük İslam âlimi Râgıp el-İsfahanî’nin asıl ismi Hüseyin, künyesi Ebû’l-Kâsım olmuştur. Râgıp lakabıyla meşhur olan bu âlim, İsfahan’da dünyaya gelmiş, daha sonra bazı yerlerde, o cümleden Bağdat’ta bulunmuş, burada bir müddet kadılık yapmış, daha sonra da tedrisatla meşgul olmuştu. 502/1108 tarihinde Bağdat’ta vefat etmişti. Başta ahlak ilmi olmak üzere felsefe, tefsir ve lügat konusunda da adından söz ettirmiş, bu sahalara dair değerli eserler telif etmiştir. Nitekim el-Müfredât fî garîbi’l-Kur’an, Efâninü’l-Belâğa, el-Meâni’l-ekber gibi değişik konulara dair eserler vermiştir. Özellikle de İmam Gazzalî üzerinde etkisinin olduğu belirtilen Râgıp el-İsfahanî’nin Tafsîlü’n-neş’eteyn, Kitâbu’l-Ahlâk ve Kitâbu’z-Zerîa fî mehâsini’ş-şerîa gibi ahlak ilmine dair eserleri âlimler nezdinde şöhret bulmuştur.